Książka „Beksińscy. Portret podwójny” dumnie prezentuje się na regale i ma swoje znaczenie w świecie literackim. Zawiera dwa bloki z kredowym papierem, które ilustrują obrazy Zdzisława Beksińskiego, oraz wiele fotografii związanych z rodziną Beksińskich. Książka jest pełna wizualnych niespodzianek, a jej okładka wyraża głębię tematyki poprzez sugestywny design. Pod względem wizualnym książka robi bardzo pozytywne wrażenie, przyciąga uwagę i angażuje czytelnika od pierwszego spojrzenia.
Książka przedstawia się jako coś więcej niż tylko standardowa biografia Zdzisława Beksińskiego. Magdalena Grzebałkowska, pracując nad tą pozycją, zdołała zebrać i połączyć wiele wątków i świadectw, tworząc kompleksowy portret Beksińskich. Autorka wykonała ogrom pracy, przeszukując setki dokumentów, korespondencji oraz nagrań. Zaczynając chronologicznie od dzieciństwa Zdzisława, książka skupia się jednak i na dramatycznych wydarzeniach w jego życiu, takich jak samobójcza śmierć syna, Tomasza.
Początkowy kontakt z dziełami Beksińskiego może wywołać poczucie niepokoju i niezrozumienia ze względu na mroczny charakter jego prac. Chociaż początkowo niektórzy mogą czuć rezerwę wobec tych dzieł, z czasem odkrywają fascynującą podróż po meandrach psychiki i życiu artysty. Beksiński, jako artysta, był niesamowicie utalentowany i miał niezwykłą zdolność do wyrażania swoich uczuć poprzez różne media, co sprawia, że jego dzieła są głęboko intrygujące.
Tomasz Beksiński, znany radiowiec, był postacią o skomplikowanej psychice. Jego zamiłowanie do filmów, szczególnie horrorów, wpływało na jego życie i twórczość. Mimo licznych prób samobójczych, ostatecznie zdecydował się zakończyć życie, pozostawiając po sobie trwały ślad w świecie mediów i przekładów filmowych. Jego relacje z kobietami często były trudne, co znajdywało odzwierciedlenie w jego osobistych pisemnych wyznaniach. Jego fascynacja postaciami femme fatale stała się jednym z kluczowych elementów jego życia.
Historię rodziny Beksińskich cechują silne emocje oraz dramatyczne wydarzenia. Zarówno Zdzisław, jak i Tomasz Beksińscy, przeszli przez trudne momenty życiowe, które nieodłącznie związane były z ich twórczością i osobowością. Zdzisław Beksiński, jako artysta, zawsze dążył do niezależności i spokoju, co znalazło swoje odbicie w jego niezwykłych dziełach. Relacje w rodzinie były pełne napięcia, ale i głębokich zrozumień, co Magdalena Grzebałkowska mistrzowsko przedstawiła w swojej książce.
Książka „Beksińscy. Portret podwójny” jest nie tylko biografią wybitnych twórców, ale także wciągającą i emocjonalną podróżą, która zagłębia się w złożoność ludzkiej natury oraz wpływ epoki PRL na artystów. Jakakolwiek klasyfikacja tej książki jest niewystarczająca; łączy ona dokument, biografię i reportaż w jednym. Autorka posługuje się wieloma umiejętnie wplecionymi cytatami oraz rozmowami, co czyni tę pozycję niezwykle wartościową i inspirującą.
Ostatecznie, ten wyjątkowy obraz literacki przyciąga nie tylko fanów malarstwa czy historii sztuki, ale także każdego, kto interesuje się złożonością ludzkiej psychiki i artystycznym geniuszem, podkreślając jednocześnie wpływ czasów PRL na życie i twórczość artystów.
