"Sekret" Rhondy Byrne to książka, która wyróżnia się nie tylko treścią, ale także wyjątkowym wyglądem. Zaczynając od obwoluty, przez piękną czcionkę i solidny, kredowy papier o wysokiej gramaturze, jest to prawdziwa uczta dla estetyków. Strony przypominają stary papier, a książka posiada wyraźnie wydzielone rozdziały z inspirującymi cytatami od znakomitości takich jak Newton, Budda czy da Vinci. Każdy rozdział kończy się podsumowaniem, a na końcu znajdziemy notki biograficzne osób wspominających o "Sekrecie", wzmocnione zdjęciami. To wszystko świadczy o ekskluzywności tego wydania. Książka wzbudza wiele emocji i nie pozostawia nikogo obojętnym, co czyni ją jeszcze bardziej intrygującą.
Nie sposób nie zauważyć, jak "Sekret" Rhondy Byrne wywołuje burzliwe reakcje. Przykładem jest krytyka, którą Mirosław Konkel zamieścił w listopadowym numerze magazynu pokładowego LOT, Kaleidoscope. Konkel twierdzi, że książka jest przedstawicielką "szamańskiego nurtu", co według niego zachęca ludzi do marzeń i wizualizacji zamiast pracy nad sobą. Autor popiera swoje argumenty badaniami, głównie autorstwa amerykańskich naukowców, co podkreślał kilkakrotnie. W jego oczach, siłą napędową sukcesu jest przede wszystkim praca, co potwierdzają jego słowa: "Praca, praca i jeszcze raz praca – oto sekret prawdziwego sukcesu". Jego argumenty są, choć dość krytyczne, w zasadzie uzasadnione, choć ton jego wypowiedzi odbiega od obiektywizmu.
Kiedy pozytywne myślenie a sukces są poddane szczegółowej analizie, warto zwrócić uwagę na język, jakim posługuje się Konkel, który przepełniony jest ironią i cynizmem. Czytelnicy "Sekretu" Rhondy Byrne są według niego zbyt naiwni, by krytycznie spojrzeć na zalecenia przedstawione w książce. Używane przez niego wyrażenia, jak "kult cargo" czy "naiwniacy zakładający rolex", jasno wskazują na jego negatywną postawę. Czy naprawdę zasadne jest przyjęcie tak agresywnego tonu, skoro zarówno książka, jak i film są w rzeczywistości skoncentrowane na przekazywaniu pozytywnego nastawienia do życia?
"Sekret" Rhondy Byrne to przewodnik po dobrym samopoczuciu. Autorka zachęca do pozytywnego myślenia, pracy nad sobą oraz wyciągania wniosków z porażek. Sama Byrne nie traktuje swoich odbiorców jako osób łatwowiernych, które ślepo przyjmują każde słowo. Wręcz przeciwnie, oczekuje, że czytelnik odnajdzie w jej dziele to, co dla niego najistotniejsze. Odnosząc to do mojego życia, kilka technik z książki przyniosło mi realne korzyści, mimo że nie były aż tak spektakularne jak te przedstawione w książce. Pewne kwestie dotyczące relacji z otoczeniem oraz swojego zachowania zdały egzamin.
Wprowadzając techniki sekrety w praktyce, zauważyłam szereg korzyści. Mogę skoncentrować się na pytaniach, które pomagają mi znaleźć źródło problemów i sposoby ich rozwiązania. Poniżej kilka przykładów, które sprawdziły się w mojej codzienności:
Choć nie wszystkie marzenia są możliwe do zrealizowania, to wierzę, że książka może inspirować do ulepszania siebie i swojego otoczenia.
Książka Byrne przedstawia świat pełen możliwości i niezwykłych perspektyw. W tym wyidealizowanym obrazie każdy może znaleźć coś dla siebie, co pomoże mu w rozwoju osobistym. Nie jest to zachęta do rezygnacji z pracy, ale raczej do poszukiwania pozytywnego nastawienia w podejściu do codziennych wyzwań. Dzięki tej filozofii odnoszę wrażenie, że życie staje się bardziej pełniejsze i satysfakcjonujące. To podejście, chociaż miejscami hurraoptymistyczne, nie szkodzi nikomu; przeciwnie, zachęca do krytycznego myślenia i poszukiwania najlepszego dla siebie podejścia do życia.
